چرا تاول روی پا دردناک است؟

نوع شایع تاول به‌علت اصطکاک پوست عارض می‌شود و با وجود آنکه می‌تواند در همه جای بدن ظاهر شود، بیشتر در پا‌ها دیده می‌شود.

تاول ناشی از اصطکاک زمانی به وجود می‌آید که چیزی روی پوست شما به‌قدری ساییده شود که لایه روی سطح پوست را نازک کند، مانند زمانی که کفش تنگ به پا می‌کنیم. بدین ترتیب، لایه رویی یا همان بیرونی پوست از لایه زیرین جدا می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در نتیجه، بدن با ایجاد بالشتکی که مایع محافظ در آن است، واکنش نشان می‌دهد.

عوامل تاول اصطکاکی

هنگامی که چیزی پوست را تحریک یا زخمی کند، باعث ایجاد تاول می‌شود که به آن وزیکول (ریزکیسه) نیز می‌گویند. همانطور که گفته شد یک نوع رایج تاول، تاول اصطکاکی است.

تاول اصطکاکی روی پا بسیار شایع است به‌ویژه در افرادی مانند کوهنوردان و سربازان که مسافت زیادی را پیاده می‌روند.

عواملی که باعث ایجاد تاول اصطکاکی در پا‌ها می‌شوند، عبارتند از:

- پوست مرطوب

- دمای نسبتا زیاد

- حمل چمدان یا کوله پشتی

- فعالیت‌های بلندمدت

- کفش نامناسب

انواع دیگر تاول‌ها کدامند؟

به غیر از تاول اصطکاکی که بر اثر ساییده شدن ایجاد می‌شود، تاول‌های دیگری ممکن است در بدن بروز کنند که علت‌های دیگری دارند، از جمله:

- گرما، سرما، آسیب تشعشع روی پوست، آفتاب‌سوختگی، سوختگی، سرمازدگی (پس از گرم کردن مجدد)

- حالت نیشگون گرفتگی روی پوست، مانند زمانی که انگشت لای در کشو گیر می‌کند

- واکنش به مواد حساسیت‌زا و محصولات شیمیایی مانند مواد شوینده

- عفونت‌هایی مانند تب‌خال، آبله‌مرغان و زونا

- بیماری‌های پوستی مانند اگزما

علاوه بر این، برخی اختلال‌های خودایمنی نادر نیز موجب تاول زدن می‌شوند.

تاول روی پا دردناک می‌شود، زیرا اپیدرم یا لایه بیرونی پوست که در مقایسه با لایه‌های زیرین حساسیت کمتری دارد، آسیب می‌بیند. لایه زیرین پوست یا درم، انتهای عصبی (محل گیرنده درد) بیشتری دارد. به همین دلیل، وقتی چیزی با آن تماس پیدا می‌کند، مایع تاول روی انتهای عصبی فشار می‌آورد و باعث درد می‌شود.

نشانه‌های تاول بازنشده یا حبابی

تاول مانند حباب روی پوست به نظر می‌رسد و ممکن است با یک تاول یا تعدادی از آن‌ها مواجه شوید.

مایع داخل تاول گاهی شفاف و گاهی خونی است. تاول خونی ممکن است قرمز، سیاه یا بنفش به نظر برسد. تاول‌ها معمولا به لمس کردن بسیار حساسند.

نشانه‌های تاول باز

تاول باز در واقع تاولی است که ترکیده و پوست زیرین را نمایان کرده است. این وضع می‌تواند بسیار دردناک باشد.

تاول‌های باز معمولا دچار عفونت می‌شوند. اگر پوست اطراف تاول گرم‌تر شده است و چرک یا خطوط قرمز روی پوست اطراف تاول مشاهده می‌شود، احتمال عفونت هست. اگر فکر می‌کنید تاول عفونی دارید، حتما به متخصص بهداشت و درمان مراجعه کنید.

مایع داخل تاول چگونه عمل می‌کند؟

بر اساس گزارش ایندیپندنت، مایع شفاف داخل تاول اصطکاکی که سرم نامیده می‌شود، از آب و پروتئین و کربوهیدرات‌هایی ساخته شده است که از رگ‌های خونی آسیب‌دیده نشت می‌کنند.

این سرم عملکرد مهمی دارد، زیرا با ایجاد بالشتک روی لایه زیرین پوست از آن محافظت می‌کند و باعث می‌شود لایه زیرین سریع‌تر بهبود یابد. بدین ترتیب در روند بهبودی پوست، مایع دوباره جذب می‌شود.

زمانی که پوست ملتهب است، تاول با خون پر می‌شود. خون از عروقی می‌آید که بر اثر جراحت آسیب دیده‌اند و ممکن است عملکرد محافظتی مشابه با سرم داشته باشند. تاول‌ها در صورت عفونت کردن پر از چرک می‌شوند.

قسمت‌های دیگر بدن نیز ممکن است دچار تاول اصطکاکی شود. این تاول‌ها در لایه‌های بیرونی ضخیم‌تر پوست و معمولا در کف دست‌ها، کف پا‌ها و نواحی دارای پوست سخت ایجاد می‌شوند.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمان

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: تاول پا تاول پوست لایه زیرین روی پوست تاول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۷۱۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاید حیات بیگانه در حلقه‌های زحل یا مشتری پنهان شده باشد

حیات بیگانه به یک موضوع جذاب برای پژوهش‌های سیاره‌ای تبدیل شده است و دانشمندان، احتمالاتی را مبنی بر وجود زندگی در بسیاری از سیاره‌ها مطرح می‌کنند.

به گزارش ایسنا، جست‌وجوی حیات فراتر از زمین، دانشمندان را به کاوش در انواع زیستگاه‌های بالقوه سوق داده است که نه تنها در فهرست روبه‌رشد سیاره‌های فراخورشیدی شناخته‌شده قرار دارند، بلکه احتمال می‌رود در مکان‌های دیگری از منظومه شمسی نیز وجود داشته باشند.

به نقل از اسپیس، اولین انتخابی که به ذهن می‌رسد احتمالا مریخ است که برخی از دانشمندان معتقدند واحه‌هایی از آب مایع را زیر سطح بایر خود دارد. همچنین، کشف فسفین در جو زهره که یک شاخص احتمالی تجزیه بیولوژیکی است، بحث‌هایی را درباره این موضوع به راه انداخت که آیا حیات می‌تواند در ابرهای سیاره داغ و جهنمی وجود داشته باشد. علاوه بر این، دانشمندان دهه‌هاست به این موضوع فکر می‌کنند که آیا حیات می‌تواند در آسمان غول‌های گازی مانند مشتری وجود داشته باشد.

یکی از مکان‌هایی که تعداد کمی از دانشمندان آن را برای احتمال وجود زندگی در نظر گرفته‌اند، مجموعه حلقه‌هایی است که تاج مشتری را در بیرون از جو غول گازی قرار می‌دهند. این حلقه‌ها مانند حلقه‌هایی که دور همه غول‌های گازی منظومه شمسی ما قرار دارند، در واقع کمربندهایی هستند که عمدتا از ذرات یخ آب تشکیل شده‌اند. برخی از این ذرات به کوچکی دانه‌های شن و برخی دیگر به بزرگی کوه‌ها هستند.

دانشمندان به طور کلی معتقدند محیطی که می‌تواند زندگی را به شکل شناخته‌شده کنونی پشتیبانی کند، به سه مولفه کلیدی نیاز دارد. اولین مولفه، نوعی منبع انرژی است که معمولا از گرما و نور یک ستاره می‌آید و موجودات زنده می‌توانند برای فتوسنتز از آن بهره ببرند. دومین مولفه، مواد آلی هستند.

این مواد، ترکیبات شیمیایی حاوی کربن هستند که ممکن است موجودات زنده را تشکیل دهند. سومین مولفه، آب مایع است. همه چیز از ماه گرفته تا دنباله‌دارهای دور ممکن است آب را به شکل یخ‌زده در خود داشته باشد اما برای گسترش حیات باید آب به صورت مایع باشد.

حلقه‌های دیدنی زحل را در نظر بگیرید. درون آنها، دو مولفه از سه مولفه لازم برای زندگی به آن صورتی که می‌دانیم وجود دارد. اگرچه حلقه‌های زحل ممکن است یک مکان بعید برای وجود مواد آلی به نظر برسند اما مأموریت «کاسینی»(Cassini) ناسا نشان داد که ترکیبات کربنی مانند بوتان و پروپان از درونی‌ترین حلقه زحل به جو غول گازی می‌ریزند.

مولفه سوم یعنی آب مایع یک قطعه گمشده از این پازل است. «متیو تیسکارنو»(Matthew Tiscareno) دانشمند سیاره‌شناسی در «مؤسسه جستجوی هوش فرازمینی»(SETI) گفت: شما مواد آلی دارید که در حلقه‌ها می‌افتند و نور خورشید هم وجود دارد اما اثری از آب مایع نیست. آب فراوان است اما به صورت یخ‌زده وجود دارد.

این باعث می‌شود وجود زندگی در هر یک از حلقه‌های منظومه شمسی که همگی بسیار دور هستند و سرمای آنها برای ذوب کردن یخ‌ آب بیش از اندازه است، به یک امکان دشوار تبدیل شود اما اگر حلقه‌هایی در یک منظومه ستاره‌ای دیگر وجود داشته باشند که به ستاره خود نزدیک‌تر هستند، گرمای خورشید می‌تواند آب مایعی را که به دنبالش هستیم فراهم کند.

دانشمندان به رغم همه تلاش‌های خود، هنوز حلقه‌هایی را در اطراف یک سیاره درونی چه در منظومه شمسی خودمان و چه در یک منظومه‌ دیگر پیدا نکرده‌اند. بنابراین، آنها فقط می‌توانند حدس‌های آگاهانه‌ای را درباره شکل این حلقه‌ها داشته باشند. به جای حلقه‌های آب-یخ که در اطراف مشتری یا زحل می‌یابیم، این حلقه‌های گرم‌تر ممکن است مجموعه‌ای از تخته‌سنگ‌ها باشند.

حفظ کردن آب به صورت مایع با توجه به شرایط فضای اطراف دشوار است. بدون جو، آب مایع به تبخیر شدن تمایل دارد. تیسکارنو خاطرنشان کرد: برای پایدار نگه داشتن آب مایع به جو نیاز است.

بسیاری از دانشمندان فکر می‌کنند که حیات ساده ممکن است میلیاردها سال پیش با سوار شدن بر سیارکی که به سیاره بسیار جوان‌تری برخورد کرده، به زمین رسیده باشد. این نظریه موسوم به «پانسپرمیا»(Panspermia) در سال ۲۰۲۳ تقویت شد.

دانشمندان در آن زمان، یک ترکیب آلی موسوم به اوراسیل و یکی از اجزای آران‌ای را در نمونه‌ای یافتند که توسط ماموریت «هایابوسا ۲»(Hayabusa2) ژاپن از سیارک «ریوگو»(Ryugu) به دست آمد. از سوی دیگر، تردیدهایی درباره این موضوع وجود دارد که این ترکیبات واقعا از خود سیارک‌ها منشا گرفته باشند.

حلقه‌ها به دلایل متعددی که مستقیما با جستجوی حیات مرتبط نیستند، برای ستاره‌شناسان بسیار جالب هستند.

۱. آنها به ستاره‌شناسان امکان می‌دهند تا سیاره‌های میزبان خود را به روش‌های منحصربه‌فردی بررسی کنند. برای مثال، برخورد شهاب‌سنگ‌ها را به حلقه‌ها تماشا کنند.

۲. بررسی حلقه‌های یک سیاره، اطلاعات بسیاری را درباره چگونگی تکامل آن ارائه می‌دهد. فقط شرایط خاصی می‌توانند به حلقه‌ها امکان دهند تا به ساختارهایی تبدیل شوند که ستاره‌شناسان می‌بینند.

۳. حلقه‌ها قرص کهکشانی هستند. به عبارت دیگر، آنها تصاویر کوچکی از انواع قرص‌هایی هستند که منظومه‌های سیاره‌ای را ایجاد می‌کنند.

دانشمندان هنوز نمی‌توانند قرص‌های پیش‌سیاره‌ای تازه شکل‌گرفته را در اطراف ستاره‌های دیگر ببینند -حداقل نه با جزئیات زیاد- و همچنین نمی‌توانند یک ماشین زمان را برای مشاهده منظومه شمسی اولیه ابداع کنند اما قطعا می‌توانند حلقه‌های زحل را ببینند.

کانال عصر ایران در تلگرام